Οι περιπτώσεις των παικτών που δεν “δούλεψαν” γιατί πίστεψαν ότι το ταλέντο τους αρκεί για να φτάσουν στην ελίτ. Μόνο το ταλέντο τους.
Το ταλέντο στον αθλητισμό είναι ό,τι και η τύχη στο πόκερ. Απαραίτητη, πολλές φορές καθοριστική, αλλά όχι το πιο σημαντικό κομμάτι του παιχνιδιού. Οι περιπτώσεις των παικτών που δεν “δούλεψαν” γιατί πίστευαν ότι το ταλέντο τους αρκεί για να φτάσουν στην ελίτ είναι απειροελάχιστες μπροστά στις αντίστροφες. Στους παίκτες, δηλαδή, με νορμάλ ταλέντο που δούλεψαν σαν σκυλιά και έφτασαν στην κορυφή. Δες τον Διαμαντίδη.
Στην Ελλάδα ειδικότερα, που οι περισσότεροι αθλητές νομίζουν ότι η πειθαρχία είναι η καινούργια ταινία του Fatih Akin, η ατυχία, οι εγωισμοί, οι καλοθελητές και η “καλή ζωή” συχνά κλέβουν τη μπάλα μέσα από τα χέρια τους. Το ΜΕΝ 24 παρουσιάζει τα 6 πιο τρανταχτά παραδείγματα αθλητών που μπορούσαν, αλλά δεν έκαναν αυτό που εννοείται αριστουργηματικά με το αγγλικό ρήμα “deliver”.
Γιώργος Μπόγρης
Κάηκε από: Το Twitter και την πρόωρα εντατική ανάμιξη με τη showbiz.
Η “προίκα” του: Πριν δύο καλοκαίρια, ο Μπόγρης είχε όλο τον κόσμο στα χέρια του. Χρυσό στο Ευρωπαϊκό Νέων της Ρόδου τον Ιούλιο του 2009, μεταγραφή στον Παναθηναϊκό και εξασφαλισμένα δωρεάν μαθήματα μπάσκετ δίπλα στον Μπατίστ και κάτω από “πετραχείλι” του Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Ο Μπόγρης τα έκανε όλα λάθος. Όλα. Ο ανώριμος χαρακτήρας του είχε φανεί ήδη από τον τρόπο που πανηγύρισε το Ευρωπαϊκό των Νέων, αλλά η ιδέα ότι θα πέσει άμεσα στα χέρια του Ζοτς καθησύχαζε τους πάντες. Κακώς.
Τελικά: Ο Μπόγρης δεν δούλεψε το ταλέντο και τα φυσικά του προσόντα, έγινε πρωτοσέλιδο του ΟΚ! μόλις στα 21 ελέω Κοκκίνου (δεν θυμόμαστε παρόμοιο περιοδικό να έχει στο εξώφυλλο τον “Μητσάρα” ή τον Μπατίστ), άνοιξε πρόσφατα κόντρα και διάλογο στα “γαλλικά” με κάφρους οπαδούς στο Twitter και εδώ και έναν μήνα ανήκει στο έμψυχο δυναμικό του Περιστερίου. Εγώ στη θέση του δεν θα κοιμόμουν τα βράδια.
Χρήστος Κωστής
Κάηκε από: Τον Κάζιμιερζ Σίντορτσουκ, τερματοφύλακα της Στουρμ Γκρατς τον Οκτώβριο του 1997.
Η “προίκα” του: Στα 19 του έκανε τη Θεσσαλονίκη να παραμιλά για το σπάνιο ταλέντο -οι πιο ενθουσιώδεις τον χαρακτήρισαν και “Έλληνα Κρόιφ”- και τα γκολ με τη φανέλα του Ηρακλή. Το 1994, η ΑΕΚ κέρδισε τον Ολυμπιακό, τις εντυπώσεις και την υπογραφή του πολυπόθητου Χρήστου Κωστή και δικαιώθηκε απόλυτα. Ο Κωστής σκόραρε 55 γκολ σε 105 παιχνίδια με τη φανέλα της ΑΕΚ, έγινε διεθνής, συνεργάστηκε ονειρικά με τον Ντέμη Νικολαϊδη και είδε την καριέρα του να γκρεμίζεται μετά από τη σύγκρουση του με τον γκολκίπερ της Στουρμ, σε ένα ματς στο Νίκος Γκούμας για το τότε Κύπελλο Κυπελλούχων.
Τελικά: Κάταγμα κνήμης περόνης και 2,5 χρόνια μακριά από τα γήπεδα. Ο Κωστής γύρισε στην ενεργό δράση το 2000 με την ΑΕΚ, αλλά τίποτα δεν ήταν το ίδιο. Το 2002, ξανασπάει το ταλαιπωρημένο του πόδι και το 2007 τελειώνει την καριέρα του (που ουσιαστικά είχε λήξει 10 χρόνια πριν) στον Άγιαξ του Κέιπ Τάουν.
Λάμπρος Χούτος
Κάηκε από: Τον ονειροπόλο μπαμπά(-μάνατζέρ) του
Η “προίκα” του: Με κοψιά Ντέμη Νικολαϊδη και παρόμοιο killer instinct, ο Χούτος που είχε υπογράψει από τα 16 του στη Ρόμα, σκοράρει 15 γκολ σε 10 ματς των προκριματικών του Euro U-21 το 2000 και άλλα 2 εναντίον του Ολυμπιακού σε μια φιλική εξάρα από τη Ρόμα και οι ερυθρόλευκοι τον φέρνουν στον Πειραιά εν μέσω πανηγυρισμών το Γενάρη του 1999, επί Αλμπερτίνο Μπιγκόν. Σε συνολικά 5 χρόνια στον Πειραιά, ο Χούτος θα παίξει μόνο 47 φορές, αφού είτε ήταν τραυματίας(;) είτε ο μπαμπάς του τσακωνόταν με τη διοίκηση, παρομοιάζοντας τον γιο του με... Πόρσε. Για κάποιο μυστήριο λόγο, η Ίντερ έβγαλε τον Ολυμπιακό από τη δύσκολη θέση το 2004, αγόρασε τον παίκτη και άρχισε να τον “δανείζει” δεξιά κι αριστερά. Πατέρας και υιός Χούτος βολεύτηκαν με μια μεταγραφή-επιστροφή στην Ελλάδα και τον Πανιώνιο το 2007 (12 γκολ σε 23 ματς) και ένα σύντομο πέρασμα από την Τούμπα στο δεύτερο μισό της σεζόν 2008-09.
Τελικά: Ο Λάμπρος θα κλείσει φέτος την καριέρα του, αγωνιζόμενος ως παίκτης-προπονητής στον ΠΑΟ Κυριακίου, στο β' τοπικό Βοιωτίας! Πρόεδρος της ομάδας είναι ο κουμπάρος του.
Παναγιώτης Ταχτσίδης
Κάηκε από: Τη φωτιά και λάβρα Σάσα Μπάστα
Η “προίκα” του: Ίσως το πιο ελπιδοφόρο αριστερό πόδι που πέρασε από την ΑΕΚ μετά τον “El Mago” Βασίλη Τσιάρτα, φανταστικά σωματικά προσόντα και προπονητή τον Ντούσαν. Στα τέλη του 2009, ο 18χρονος Ταχτσίδης μπλέκει με τη Σάσα, ανεβάζει απόδοση (βασικά νομίζει ότι θα την παντρευτεί κι ότι θα κάνουν και παιδιά), αλλά μετά το χωρισμό τους, ο Ταχτσίδης δεν είχε μυαλό για μπάλα, αλλά για... δολιοφθορές.
Τελικά: Ο Ταχτσίδης έχει μια δεύτερη ευκαιρία να σοβαρευτεί, να παίξει μπάλα και να ασχοληθεί αργότερα με τη showbiz. Το καλοκαίρι του 2010 μετακόμισε στη Τζένοα και από εκεί έφυγε κατευθείαν για δανεικός σε Τσεζένα και Γκροσέτο. Φέτος, ο Παναγιώτης είναι δανεικός στη Βερόνα (που φέτος ανέβηκε ξανά στη Serie B) και έχει ξεκινήσει βασικός ήδη σε 3 ματς. Αυτό που θα λέγαμε “μια δεύτερη ευκαιρία από το πουθενά”.
Γιώργος Διαμαντόπουλος
Κάηκε από: Τον πολύ δύσκολο, αλλά true χαρακτήρα του
Η “προίκα” του: Ο κορυφαίος Έλληνας street μπασκετμπολίστας. Δεν είναι ακριβώς “καμένο ταλέντο”. Μια χαρά καριέρα έκανε ο Γιώργος στην Α1 (βγήκε και πρώτος σκόρερ το 2003). Εξάλλου, είναι μόλις 31 και έχεις την αίσθηση ότι τον βλέπεις στα παρκέ εδώ και 20 χρόνια. Μπαίνει σε αυτήν την κατηγορία γιατί δεν έκανε την πολυετή καριέρα στο υψηλότερο επίπεδο, αν και βρέθηκε στον υπό διάλυση Ολυμπιακό της σεζόν 2003-04. Την ίδια χρονιά έπαιξε στην Ευρωλίγκα. Το ίδιο και τη σεζόν 2009-10 με το Μαρούσι. Θα έπρεπε να μείνει για πολύ παραπάνω. Όπως έχει πει και ο ίδιος, “κάθε άνθρωπος στη ζωή τραβάει το δρόμο του όπως νομίζει. Εγώ δεν έχω γλείψει ποτέ κανέναν. Δεν κρατώ όμως το στόμα μου κλειστό και αυτό δεν αρέσει. Χαρακτήρα πάντως δεν αλλάζω”.
Τελικά: Έπαιξε την τελευταία σεζόν στον Αχιλλέα Καϊμακλίου στην Κύπρο φέρνοντας την ομάδα στην πέμπτη θέση του πρωταθλήματος. Φυσικά και ήταν ο πρώτος της σκόρερ. Προς το παρόν, ο Γιώργος ασχολείται με την κρεπερί που άνοιξε το καλοκαίρι στη Γλυφάδα.
Γιώργος Βακουφτσής
Κάηκε από: Από τον υπερβολικό ενθουσιασμό του Τζιοβάνι Τραπατόνι
Η “προίκα” του: Ξαφνικά (τελείως ξαφνικά), οι scouter της Φιορεντίνα του Τραπατόνι ανακαλύπτουν το “νέο Μπατιστούτα” στην Παιανία. Ο 18χρονος τότε Βακουφτσής δεν είχε ούτε μία συμμετοχή με τους “μεγάλους” του Παναθηναϊκού, αλλά έβγαζε μάτια με τις μικρές Εθνικές. Τελικά, ο “Έλληνας Μπατιστούτα” έπαιξε 9 ματς με τη Φιορεντίνα τη σεζόν 1998/99, δεν σκόραρε και δόθηκε κατευθείαν δανεικός στη Ραβένα. Μετά επέστρεψε στην Ελλάδα και τον Ηρακλή, πήγε στην Κύπρο, σκόραρε αφειδώς για λογαριασμό του ΑΠΟΕΛ και της Ομόνοιας, αλλά στον Μπατιστούτα έμοιασε μόνο στο σωματότυπο.
Τελικά: Ο 31χρονος Βακουφτσής έκλεισε την περασμένη σεζόν με τα χρώματα της κυπριακής ΠΑΕΕΚ, βάζοντας 1 γκολ σε 5 παιχνίδια.
www.men24.gr
Το ταλέντο στον αθλητισμό είναι ό,τι και η τύχη στο πόκερ. Απαραίτητη, πολλές φορές καθοριστική, αλλά όχι το πιο σημαντικό κομμάτι του παιχνιδιού. Οι περιπτώσεις των παικτών που δεν “δούλεψαν” γιατί πίστευαν ότι το ταλέντο τους αρκεί για να φτάσουν στην ελίτ είναι απειροελάχιστες μπροστά στις αντίστροφες. Στους παίκτες, δηλαδή, με νορμάλ ταλέντο που δούλεψαν σαν σκυλιά και έφτασαν στην κορυφή. Δες τον Διαμαντίδη.
Στην Ελλάδα ειδικότερα, που οι περισσότεροι αθλητές νομίζουν ότι η πειθαρχία είναι η καινούργια ταινία του Fatih Akin, η ατυχία, οι εγωισμοί, οι καλοθελητές και η “καλή ζωή” συχνά κλέβουν τη μπάλα μέσα από τα χέρια τους. Το ΜΕΝ 24 παρουσιάζει τα 6 πιο τρανταχτά παραδείγματα αθλητών που μπορούσαν, αλλά δεν έκαναν αυτό που εννοείται αριστουργηματικά με το αγγλικό ρήμα “deliver”.
Γιώργος Μπόγρης
Κάηκε από: Το Twitter και την πρόωρα εντατική ανάμιξη με τη showbiz.
Η “προίκα” του: Πριν δύο καλοκαίρια, ο Μπόγρης είχε όλο τον κόσμο στα χέρια του. Χρυσό στο Ευρωπαϊκό Νέων της Ρόδου τον Ιούλιο του 2009, μεταγραφή στον Παναθηναϊκό και εξασφαλισμένα δωρεάν μαθήματα μπάσκετ δίπλα στον Μπατίστ και κάτω από “πετραχείλι” του Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Ο Μπόγρης τα έκανε όλα λάθος. Όλα. Ο ανώριμος χαρακτήρας του είχε φανεί ήδη από τον τρόπο που πανηγύρισε το Ευρωπαϊκό των Νέων, αλλά η ιδέα ότι θα πέσει άμεσα στα χέρια του Ζοτς καθησύχαζε τους πάντες. Κακώς.
Τελικά: Ο Μπόγρης δεν δούλεψε το ταλέντο και τα φυσικά του προσόντα, έγινε πρωτοσέλιδο του ΟΚ! μόλις στα 21 ελέω Κοκκίνου (δεν θυμόμαστε παρόμοιο περιοδικό να έχει στο εξώφυλλο τον “Μητσάρα” ή τον Μπατίστ), άνοιξε πρόσφατα κόντρα και διάλογο στα “γαλλικά” με κάφρους οπαδούς στο Twitter και εδώ και έναν μήνα ανήκει στο έμψυχο δυναμικό του Περιστερίου. Εγώ στη θέση του δεν θα κοιμόμουν τα βράδια.
Χρήστος Κωστής
Κάηκε από: Τον Κάζιμιερζ Σίντορτσουκ, τερματοφύλακα της Στουρμ Γκρατς τον Οκτώβριο του 1997.
Η “προίκα” του: Στα 19 του έκανε τη Θεσσαλονίκη να παραμιλά για το σπάνιο ταλέντο -οι πιο ενθουσιώδεις τον χαρακτήρισαν και “Έλληνα Κρόιφ”- και τα γκολ με τη φανέλα του Ηρακλή. Το 1994, η ΑΕΚ κέρδισε τον Ολυμπιακό, τις εντυπώσεις και την υπογραφή του πολυπόθητου Χρήστου Κωστή και δικαιώθηκε απόλυτα. Ο Κωστής σκόραρε 55 γκολ σε 105 παιχνίδια με τη φανέλα της ΑΕΚ, έγινε διεθνής, συνεργάστηκε ονειρικά με τον Ντέμη Νικολαϊδη και είδε την καριέρα του να γκρεμίζεται μετά από τη σύγκρουση του με τον γκολκίπερ της Στουρμ, σε ένα ματς στο Νίκος Γκούμας για το τότε Κύπελλο Κυπελλούχων.
Τελικά: Κάταγμα κνήμης περόνης και 2,5 χρόνια μακριά από τα γήπεδα. Ο Κωστής γύρισε στην ενεργό δράση το 2000 με την ΑΕΚ, αλλά τίποτα δεν ήταν το ίδιο. Το 2002, ξανασπάει το ταλαιπωρημένο του πόδι και το 2007 τελειώνει την καριέρα του (που ουσιαστικά είχε λήξει 10 χρόνια πριν) στον Άγιαξ του Κέιπ Τάουν.
Λάμπρος Χούτος
Κάηκε από: Τον ονειροπόλο μπαμπά(-μάνατζέρ) του
Η “προίκα” του: Με κοψιά Ντέμη Νικολαϊδη και παρόμοιο killer instinct, ο Χούτος που είχε υπογράψει από τα 16 του στη Ρόμα, σκοράρει 15 γκολ σε 10 ματς των προκριματικών του Euro U-21 το 2000 και άλλα 2 εναντίον του Ολυμπιακού σε μια φιλική εξάρα από τη Ρόμα και οι ερυθρόλευκοι τον φέρνουν στον Πειραιά εν μέσω πανηγυρισμών το Γενάρη του 1999, επί Αλμπερτίνο Μπιγκόν. Σε συνολικά 5 χρόνια στον Πειραιά, ο Χούτος θα παίξει μόνο 47 φορές, αφού είτε ήταν τραυματίας(;) είτε ο μπαμπάς του τσακωνόταν με τη διοίκηση, παρομοιάζοντας τον γιο του με... Πόρσε. Για κάποιο μυστήριο λόγο, η Ίντερ έβγαλε τον Ολυμπιακό από τη δύσκολη θέση το 2004, αγόρασε τον παίκτη και άρχισε να τον “δανείζει” δεξιά κι αριστερά. Πατέρας και υιός Χούτος βολεύτηκαν με μια μεταγραφή-επιστροφή στην Ελλάδα και τον Πανιώνιο το 2007 (12 γκολ σε 23 ματς) και ένα σύντομο πέρασμα από την Τούμπα στο δεύτερο μισό της σεζόν 2008-09.
Τελικά: Ο Λάμπρος θα κλείσει φέτος την καριέρα του, αγωνιζόμενος ως παίκτης-προπονητής στον ΠΑΟ Κυριακίου, στο β' τοπικό Βοιωτίας! Πρόεδρος της ομάδας είναι ο κουμπάρος του.
Παναγιώτης Ταχτσίδης
Κάηκε από: Τη φωτιά και λάβρα Σάσα Μπάστα
Η “προίκα” του: Ίσως το πιο ελπιδοφόρο αριστερό πόδι που πέρασε από την ΑΕΚ μετά τον “El Mago” Βασίλη Τσιάρτα, φανταστικά σωματικά προσόντα και προπονητή τον Ντούσαν. Στα τέλη του 2009, ο 18χρονος Ταχτσίδης μπλέκει με τη Σάσα, ανεβάζει απόδοση (βασικά νομίζει ότι θα την παντρευτεί κι ότι θα κάνουν και παιδιά), αλλά μετά το χωρισμό τους, ο Ταχτσίδης δεν είχε μυαλό για μπάλα, αλλά για... δολιοφθορές.
Τελικά: Ο Ταχτσίδης έχει μια δεύτερη ευκαιρία να σοβαρευτεί, να παίξει μπάλα και να ασχοληθεί αργότερα με τη showbiz. Το καλοκαίρι του 2010 μετακόμισε στη Τζένοα και από εκεί έφυγε κατευθείαν για δανεικός σε Τσεζένα και Γκροσέτο. Φέτος, ο Παναγιώτης είναι δανεικός στη Βερόνα (που φέτος ανέβηκε ξανά στη Serie B) και έχει ξεκινήσει βασικός ήδη σε 3 ματς. Αυτό που θα λέγαμε “μια δεύτερη ευκαιρία από το πουθενά”.
Γιώργος Διαμαντόπουλος
Κάηκε από: Τον πολύ δύσκολο, αλλά true χαρακτήρα του
Η “προίκα” του: Ο κορυφαίος Έλληνας street μπασκετμπολίστας. Δεν είναι ακριβώς “καμένο ταλέντο”. Μια χαρά καριέρα έκανε ο Γιώργος στην Α1 (βγήκε και πρώτος σκόρερ το 2003). Εξάλλου, είναι μόλις 31 και έχεις την αίσθηση ότι τον βλέπεις στα παρκέ εδώ και 20 χρόνια. Μπαίνει σε αυτήν την κατηγορία γιατί δεν έκανε την πολυετή καριέρα στο υψηλότερο επίπεδο, αν και βρέθηκε στον υπό διάλυση Ολυμπιακό της σεζόν 2003-04. Την ίδια χρονιά έπαιξε στην Ευρωλίγκα. Το ίδιο και τη σεζόν 2009-10 με το Μαρούσι. Θα έπρεπε να μείνει για πολύ παραπάνω. Όπως έχει πει και ο ίδιος, “κάθε άνθρωπος στη ζωή τραβάει το δρόμο του όπως νομίζει. Εγώ δεν έχω γλείψει ποτέ κανέναν. Δεν κρατώ όμως το στόμα μου κλειστό και αυτό δεν αρέσει. Χαρακτήρα πάντως δεν αλλάζω”.
Τελικά: Έπαιξε την τελευταία σεζόν στον Αχιλλέα Καϊμακλίου στην Κύπρο φέρνοντας την ομάδα στην πέμπτη θέση του πρωταθλήματος. Φυσικά και ήταν ο πρώτος της σκόρερ. Προς το παρόν, ο Γιώργος ασχολείται με την κρεπερί που άνοιξε το καλοκαίρι στη Γλυφάδα.
Γιώργος Βακουφτσής
Κάηκε από: Από τον υπερβολικό ενθουσιασμό του Τζιοβάνι Τραπατόνι
Η “προίκα” του: Ξαφνικά (τελείως ξαφνικά), οι scouter της Φιορεντίνα του Τραπατόνι ανακαλύπτουν το “νέο Μπατιστούτα” στην Παιανία. Ο 18χρονος τότε Βακουφτσής δεν είχε ούτε μία συμμετοχή με τους “μεγάλους” του Παναθηναϊκού, αλλά έβγαζε μάτια με τις μικρές Εθνικές. Τελικά, ο “Έλληνας Μπατιστούτα” έπαιξε 9 ματς με τη Φιορεντίνα τη σεζόν 1998/99, δεν σκόραρε και δόθηκε κατευθείαν δανεικός στη Ραβένα. Μετά επέστρεψε στην Ελλάδα και τον Ηρακλή, πήγε στην Κύπρο, σκόραρε αφειδώς για λογαριασμό του ΑΠΟΕΛ και της Ομόνοιας, αλλά στον Μπατιστούτα έμοιασε μόνο στο σωματότυπο.
Τελικά: Ο 31χρονος Βακουφτσής έκλεισε την περασμένη σεζόν με τα χρώματα της κυπριακής ΠΑΕΕΚ, βάζοντας 1 γκολ σε 5 παιχνίδια.
www.men24.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου